Medicijn zonder werkzame bestanddelen (uitspraak: plaa-SEE-boo).
Eigenlijk is het dus geen medicijn, want er zit niets in waardoor je zou genezen. Placebo’s worden vooral gebruikt bij onderzoek naar de werking van een echt geneesmiddel. De werking daarvan bij mensen wordt dan vergeleken met de werking van de placebo bij hen. Eén groep patiënten krijgt dan het geneesmiddel en een andere groep het placebo. Dit wordt dan bij voorkeur ‘dubbelblind’ gedaan. Dat wil zeggen dat niemand weet wie het echte geneesmiddel of de placebo heeft gekregen. Dat wordt pas bekendgemaakt aan het eind van het onderzoek, wanneer de resultaten van beide groepen worden vergeleken. Dat is de beste manier om erachter te komen of de genezende werking of de bijwerkingen bij die mensen werkelijk van het echte geneesmiddel komen.
