Het vloeien van maagsap naar boven, via de slokdarm in de mond.
Dit komt vaak doordat de sluitspier tussen de maag en de slokdarm niet in orde is. Normaal gesproken is die opening goed afgesloten en gaat de ‘poort’ alleen maar even open als er voedsel aankomt. Maar soms gaat er iets fout. Met het kneden van het voedsel in de maag komt er dan wat voedsel, samen met maagzuur, terug in de slokdarm. Dat geeft een branderig gevoel in de slokdarm en een vieze smaak in de mond. Als dat vaak gebeurt, kan het zuur de wand van de slokdarm beschadigen en een slokdarmontsteking geven.
Als maagzuur niet hoger komt dan in de slokdarm, heet dit ‘zuurbranden’ of ‘brandend maagzuur’. Stroomt het helemaal door tot in de mond, dan noemt de dokter dit een ‘oprisping’ of ‘regurgitatie’. Ga je de onverteerde maaginhoud daarbij opnieuw kauwen, dan heet dat ‘rumineren’. Koeien doen dat een groot deel van de dag in de wei, maar zij hebben dan ook vier magen.
Iemand die vaak oprispingen heeft, krijgt soms chronische keelpijn en slechte tanden. Zwangere vrouwen hebben soms oprispingen, vooral in de laatste drie zwangerschapsmaanden, doordat de dikke buik de maag omhoogduwt. Iemand kan oprispingen vaak verminderen door beter te eten en van slaaphouding te veranderen. Er zijn ook medicijnen die voor minder maagsap zorgen.
Ook regurgitatie (uitspraak: REE-gur-gie-TAA-tsie).
