Junior Dokterswoordenboek

Arnoud van den Eerenbeemt (2010)

Gepubliceerd op 23-02-2017

ontwrichting

betekenis & definitie

Verplaatsing van het uiteinde van een bot in het gewricht zonder dat iets breekt.

Een gewricht bestaat uit twee botten die via banden en kapsel met elkaar verbonden zijn. Een gewricht raakt ontwricht wanneer deze botten niet meer op een goede manier contact met elkaar maken. Een van de botten is dan ‘uit de kom’. Iemand kan daar dan haast niet meer bewegen door de pijn en de ontwrichting.

De banden die de botten op hun plaats houden, zijn hierbij vaak gescheurd, net als het kapsel om het gewricht heen. Ontwrichting gebeurt het vaakst in een schouder- of vingergewricht.

Ook luxatie (uitspraak: luk-SAA-tsie). Kijk ook bij schoudergewrichtsluxatie.