Iemand die steeds de aandacht van anderen opeist en graag wordt bewonderd (uitspraak: nar-SIST).
Mensen met een narcistische persoonlijkheid vinden zichzelf heel bijzonder en laten dit de hele tijd aan anderen weten. Ze verplaatsen zich niet in de gevoelens of gedachten van anderen en misbruiken andere mensen om hun eigen doel te bereiken. Eigenlijk niet zulke plezierige mensen, dus.
In de Griekse mythologie was Narcissus een superknappe jongen, op wie zo’n beetje iedereen verliefd werd, ook de nimf (een soort van fee) met de naam Echo. Maar hij wees haar af. Echo werd toen ziek van teleurstelling. Ze stierf en alleen haar klagende stem bleef overal naklinken – als een echo… Alle meisjes die eerder door Narcissus waren afgewezen, riepen nu om wraak. Die wraak kwam dan ook. Toen Narcissus zich op een keer over een beek boog en in het water keek, werd hij verliefd op zijn spiegelbeeld. Maar juist díe geliefde kon deze verwende en ijdele jongeman niet bereiken en dus niet voor zich winnen. Dat kon hij niet verwerken, dus ook hij stierf van verdriet. Op de plaats waar hij overleed, groeide later de narcis, de gele voorjaarsbloem.
