Geboorte van een kind door een operatie waarbij de gynaecoloog (vrouwenarts) een grote snee maakt in de buik en dan in de voorwand van de baarmoeder om het kind eruit te halen.
Deze manier om geboren te worden is niet natuurlijk voor een kind. De natuur heeft niet bedoeld dat er dokters en scherpe messen in de buurt zijn als een mens moet worden geboren. Maar een keizersnede is nodig wanneer een natuurlijke geboorte via de vagina onmogelijk is of de gezondheid van moeder of kind in gevaar brengt.
Een keizersnede is meestal een veilige operatie. Soms weten de moeder en de dokter van tevoren dat een keizersnede nodig zal zijn en wordt die gepland. Een keizersnede komt onverwacht, dus niet netjes in de agenda gepland, wanneer tijdens de bevalling iets misgaat. Bij een keizersneden wordt vaak een ruggenprik gegeven. Dat is een sterke verdoving waarbij de vrouw helemaal geen pijn onder in het lijf voelt en wel bij bewustzijn is. Een keizersnede duurt een halfuurtje (buik zorgvuldig opensnijden, kind eruit halen, netjes buik dichtnaaien). Vaak kan de vader erbij zijn, behalve wanneer er haast is en problemen worden verwacht. Het heet ‘keizersnede’ omdat de Romeinse keizer Julius Caesar zo’n 2000 jaar geleden op deze manier ter wereld zou zijn gekomen. Dat is niet zo waarschijnlijk, want zijn moeder bleef na zijn geboorte in leven. Met zo’n snee in de onderbuik zou een vrouw in die tijd, zonder ziekenhuizen en echte chirurgen, vrijwel zeker zijn doodgegaan.
Ook sectio caesaria (uitspraak: SEK-sie-joo see-ZAA-rie-jaa), ‘sectio’. Kijk ook bij bevallen, geboorte, kunstverlossing, opwekking van de geboorte, zwangerschap.
