Junior Dokterswoordenboek

Arnoud van den Eerenbeemt (2010)

Gepubliceerd op 23-02-2017

incontinentie

betekenis & definitie

Het niet kunnen ophouden van plas of poep (uitspraak: in-kon-tie-NEN-tsie).

Meestal bedoelen mensen bij dit woord ‘incontinentie voor plas (urine)’. Als je incontinent bent, kun je je plas of poep niet ophouden. Je laat het per ongeluk lopen bij een (kleine) inspanning, zoals hoesten, niezen, lachen, springen of tillen. Anderen moeten plotseling plassen en zijn dan niet op tijd bij de wc. De een overkomt het zo nu en dan, de ander heeft er om de haverklap last van. Incontinentie voor plas komt veel vaker voor dan incontinentie voor poep, bij vrouwen meer dan bij mannen. Mannen hebben vaker last van ‘voor- of nadruppelen’, vooral op latere leeftijd.

Bij baby’s is incontinentie voor poep gewoon. Broekpoepen verdwijnt rond de leeftijd van 2 en komt boven de leeftijd van 4 jaar niet vaak meer voor. Broekplassen kan wat langer blijven bestaan. Vanaf de leeftijd van 2 tot 3 jaar plassen steeds minder kinderen nog in hun broek. In het begin zijn ze overdag dan al zindelijk, maar ’s nachts nog niet. Dat kan wel duren tot de leeftijd van 10 jaar.

Het ophouden van poep kan ook voor oudere mensen een probleem zijn. Zonder dat ze het willen, poepen ze in hun broek doordat de kringspier van hun poepgaatje de poep niet goed kan tegenhouden. Soms verhelpen mensen dit zelf met eenvoudige maatregelen, zoals elke ochtend naar de wc gaan en daarna de endeldarm schoonmaken. Lukt dat niet meer, dan moet soms de dokter opereren. Mensen die buitenshuis hun poep ophouden omdat ze alleen thuis naar de wc willen gaan, hebben vaak last van darmverstopping.

Kijk ook bij bedplassen, blaastraining, dwarslaesie, fecale incontinentie, ophouden, plassen, plaswekker, winderigheid.