Krampachtige samentrekking van je middenrif waarbij je zonder dat er iets aan kunt doen diep inademt en een hoog keelgeluid maakt.
Bij de hik komt je middenrif plotseling omhoog, waardoor je borstholte kleiner wordt. Doordat de stembanden in je strottenhoofd zich sluiten, maak je dan een hikgeluid. Het woord ‘hik’ komt van het geluid dat je erbij maakt. Dat lijkt namelijk op ‘hik’.
Bijna iedereen heeft wel eens de hik. Je kunt het niet tegenhouden. Bijvoorbeeld na het haastig eten of drinken van iets. Meestal is er geen duidelijke oorzaak. De hik duurt vaak maar een paar minuten en je hoeft je dan geen zorgen te maken.
Er zijn enkele trucjes om de hik weg te krijgen, zoals de adem inhouden of snel een glas water leegdrinken. Aanhoudende hik kan komen door een probleem aan de ingewanden of na een openhartoperatie, waarbij de zenuw die langs het hart naar het middenrif loopt, te veel is uitgerekt. Als de hik niet overgaat, geeft de dokter een medicijn dat het middenrif ontspant. In zeldzame gevallen, als het nóg niet overgaat, snijdt de chirurg een zenuw naar het middenrif door, zodat het middenrif verlamd wordt.
Ook snik (in België), singultus (uitspraak: sin-GUL-tus), myoclonus diaphragmatica (uitspraak: mie-oo-KLOO-nus DIE-jaa-frag-MAA-tie-kaa).
