Wanneer de dokter iemand op verzoek van die persoon pijnloos doodt vanwege een ongeneeslijke ziekte met ondraaglijk lijden (uitspraak: ui-taa-naa-ZIE, eu-taa-naa-ZIE).
Ernstig zieke mensen kunnen terechtkomen in een situatie dat zij graag dood willen. Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn wanneer zij een vorm van kanker hebben die veel pijn doet en die dokters echt niet meer kunnen behandelen. De kanker zal hen dus gaan doodmaken. Zij kunnen dan een dokter vragen hun sterven te versnellen. Die dokter moet eerst met een of meer andere dokters over dat verzoek (euthanasieverzoek) praten om te kijken of het wel van de wet mag. De dokter mag vanwege haar of zijn geloof ‘nee’ zeggen en stuurt de zieke persoon dan door naar een vervangende dokter die wel over het euthanasieverzoek wil nadenken.
Bij actieve euthanasie dient een dokter een dodelijk middel toe. Bij passieve euthanasie zet de dokter de medische behandeling stop en gaat de persoon korte tijd daarna vanzelf dood. In de praktijk helpen dokters ook wel eens bij zelfdoding door de zieke persoon. De dokter geeft dan de dodelijke middelen, maar de patiënt neemt die zelf in.
‘Euthanasie’ betekent letterlijk ‘zachte dood’. Het woord komt van het Griekse woord ‘thanatos’. Thanatos was in de Griekse mythologie de zoon van de nachtgodin Nyx, de broer van Hypnos, de slaap. Hij vertegenwoordigde de dood. Wanneer bij iemand de tijd was gekomen om ‘heen te gaan’ (sterven), sneed volgens de oude Grieken Thanatos met zijn zwaard een haarlok van die persoon af. Dat betekende dat het tijd was om af te reizen naar de onderwereld, de wereld van de doden.
Kijk ook bij wilsverklaring.
