Junior Dokterswoordenboek

Arnoud van den Eerenbeemt (2010)

Gepubliceerd op 23-02-2017

epiglottitis

betekenis & definitie

Ontsteking aan het strotklepje (epiglottis) bij kleine kinderen (2-4 jaar) door een infectie met de bacterie Haemophilus influenzae (uitspraak: EE-pie-glot-TIE-tis).

Het strottenhoofd is het bovenste deel van de luchtpijp, diep in de keel. Het wordt tijdens het slikken door het strotklepje afgesloten. Bij een ontsteking kan het klepje zo opzwellen dat de luchtpijp gedeeltelijk of zelfs helemaal wordt afgesloten. Dat laatste gebeurt alleen bij kleine kinderen. Dat is een gevaarlijke situatie, want het kind kan niet meer ademhalen.

Er moet dan snel worden ingegrepen. Epiglottitis begint met koorts, keelpijn en heesheid. Het kind heeft het benauwd en wil rechtop zitten om genoeg lucht te krijgen. Baby’s maken vaak een grommend geluid bij het ademen en huilen veel. Epiglottitis komt tegenwoordig niet meer zo vaak voor doordat baby’s tegen Haemophilus worden ingeënt. Epiglottitis is niet hetzelfde als pseudokroep, een aandoening die vaker voorkomt en onschuldiger is. Pseudokroep is een virusinfectie van het strottenhoofd.