Junior Dokterswoordenboek

Arnoud van den Eerenbeemt (2010)

Gepubliceerd op 23-02-2017

endocarditis

betekenis & definitie

Ontsteking van de binnenkant van het hart door besmetting met bacteriën (uitspraak: EN-doo-kar-DIE-tis).

Endocarditis kan de hartkleppen kapotmaken en is soms ernstig door alle problemen daardoor: het hart pompt niet meer goed (hartfalen) en er ontstaan bloedproppen met bacteriën erin. Die bacteriën verplaatsen zich door de bloedvaten naar andere plaatsen in het lichaam (embolie).

Iemand kan endocarditis krijgen wanneer bacteriën op de huid, in de mond of in de darmen via de bloedbaan in het hart terechtkomen. Dat kan bijvoorbeeld gebeuren bij het trekken van een kies of bij het zetten van een spuit in een arm door drugsgebruikers die heroïne spuiten. Mensen die een gezond hart hebben, zullen door het trekken van een kies meestal geen endocarditis oplopen. Mensen met hartproblemen hebben meer kans erop.

Endocarditis komt meestal langzaam op. Mensen hebben dan klachten die voor een dokter niet zo duidelijk zijn, zoals koorts en pijnlijke gewrichten. De ziekte kan ook snel verlopen: de hartkleppen gaan snel kapot en het hart wordt meteen zwak. De dokter laat een bloedkweek maken, weet dan welke soort bacteriën in het hart zitten en kan de goede medicijnen geven.