Junior Dokterswoordenboek

Arnoud van den Eerenbeemt (2010)

Gepubliceerd op 23-02-2017

convulsie

betekenis & definitie

Krachtige spiersamentrekking die je niet bewust zelf doet, maar die door een stoornis in de hersenen komt (uitspraak: kon-VUL-zie).

Convulsies oftewel stuipen komen bij epilepsie voor. De persoon raakt dan bewusteloos en blijft dat een tijdje. De stuipen houden vanzelf binnen een paar minuten op. Voor mensen in de omgeving is een epilepsieaanval een eng gezicht. Ze lopen vaak liever weg. Toch kun je als omstander wel wat voor de persoon doen. Die kan zich tijdens een aanval met bewusteloosheid, schokken en wilde bewegingen verwonden aan bijvoorbeeld tafels en stoelen. Als omstander kun je snel ruimte maken zodat de persoon zich nergens aankan bezeren.

Bij een epilepsieaanval kan iemand op zijn tong gaan bijten. Dat is meestal niet voorkomen en dat hoeft ook niet. Een wond door een tongbeet is enkele dagen pijnlijk, maar geneest snel en zonder problemen. Stop geen harde voorwerpen in de mond, want daardoor kunnen kiezen of tanden gemakkelijk breken. Na de aanval begint iemand vaak te rochelen door te veel spuug in de mond en keel. Om te voorkomen dat er speeksel in de luchtpijp komt (na een stuip gaat de persoon niet altijd vanzelf hoesten), moet de persoon in de stabiele zijligging te brengen, met het hoofd opzij. Dat lukt niet tijdens de aanval.

Ook stuip, insult. Kijk ook bij epilepsie, koorts, koortsstuip.