Een snelle ongecontroleerde prikkeling van de boezems van het hart, dat zich daardoor minder goed samentrekt en slecht pompt.
Het hart is een spier die samentrekt door kleine elektrische prikkels. Die prikkel begint boven in het hart, bij de boezems, en schiet daarvandaan als elektrische stroompje naar beneden, naar de hartkamers. Bij boezemfibrilleren zijn er in de hartboezems veel prikkels tegelijk. De boezems kunnen daardoor niet samentrekken: ze worden in de war gebracht. Zo af en toe komt er een prikkel in de hartkamers terecht. Die trekken dan even onregelmatig samen, sneller dan normaal: meestal meer dan 100 keer per minuut. Normaal is 60 tot 80 hartslagen per minuut. Bij boezemfibrilleren zijn er minder krachtige hartslagen en pompt het hart het bloed niet goed rond.
Boezemfibrilleren komt veel voor bij oude mensen en kan gevaarlijk zijn. In de boezems kunnen stolsels ontstaan. Wanneer ze losschieten, stromen ze met het bloed mee, totdat ze ergens in een bloedvat vastlopen. Dat is dan een embolie. Als dat in de hersenen gebeurt, leidt dat tot een herseninfarct (beroerte). Een slagadertje in de hersenen is dan verstopt. Daardoor krijgt een deel van de hersenen erachter geen bloed meer. Mensen met boezemfibrilleren gaan gemiddeld eerder dood. Daarom behandelt dokter de ziekte altijd, ook als iemand er niet zoveel last van heeft.
Ook atriumfibrilleren.
