Junior Dokterswoordenboek

Arnoud van den Eerenbeemt (2010)

Gepubliceerd op 23-02-2017

bijholteontsteking

betekenis & definitie

Ontsteking van het slijmvlies in een van de neusbijholten.

Voor in je hoofd, vlak achter je gezicht, heb je vier groepen neusbijholten: de kaakholten, de zeefbeenholten, de voorhoofdsholten en de wiggenbeensholte. Elk van deze groepen kan ontstoken raken. Meestal zijn verschillende bijholten tegelijkertijd ontstoken. Zo’n ontsteking kan acuut (plotseling en kortdurend) of chronisch (langdurig) zijn.

Ook een neusgang kan ontstoken raken. Dat heet ‘rinitis’. Die kan voorkomen zonder bijholteontsteking. Maar voordat je een bijholteontsteking hebt, krijg je altijd eerst een ontstoken neusgang. Een bijholteontsteking komt meestal door een infectie met bacteriën. De rinitis die je dan al hebt (gehad), komt meestal door een infectie met een virus: dat is de ‘gewone verkoudheid’. Bij een verkoudheid raakt de uitmonding van de beide neusbijholten vaak verstopt door het opgezwollen slijmvlies van de neusholte. Bacteriën vinden daar een warm plekje, waar ze zich goed kunnen vermenigvuldigen.

Het slijmvlies in de neus kan ook door een allergie opzwellen. Verder hebben mensen met een scheef neustussenschot vaker last van verstopte en ontstoken slijmvliezen in de neusbijholten. Dit dunne stukje bot binnen in de neus, een scheidingswand tussen de twee neusgaten in, staat dan zo scheef dat een van de doorgangen van de neusbijholten verstopt is geraakt.

Een bijholteontsteking gaat meestal vanzelf over. Soms helpen neusspoelingen met zout water of middelen die het opgezwollen slijmvlies dunner maken. Als de ontsteking te lang duurt, geeft een dokter soms medicijnen tegen bacteriën (antibiotica). Komt de ontsteking vaak terug, dan stelt de dokter soms een operatie voor waarbij de afvoerwegen van de bijholten breder worden gemaakt.

Ook sinusitis.