Iets in je lichaam waardoor je niet zonder medische hulp kunt leven.
Iemand kan lichamelijk beperkt of verstandelijk (geestelijk) beperkt zijn. Veel mensen gebruiken het woord ‘gehandicapt’ niet graag en zeggen en ‘beperkt’ of ‘met een beperking’ en horen dat ook liever. Wanneer een of meer van de zintuigen (zien, horen, voelen, ruiken enz.) het niet (goed) doen, is dat ook een lichamelijke beperking, zoals slechthorendheid, doofheid, slechtziendheid en blindheid.
Vaak bedoelen mensen met ‘een gehandicapte’ iemand die vanaf de geboorte een wat grotere beperking heeft. Nederland telt 600.000 mensen voor wie dit zo is. Er zijn ook veel mensen die pas op latere leeftijd een beperking krijgen door een ziekte, bijvoorbeeld een verkeersongeval, een beroerte, een longziekte of een hartziekte. Veel mensen gebruiken het woord ‘invalide’ voor iemand die hulpmiddelen (krukken, rolstoel enz.) nodig heeft om zich te kunnen verplaatsen. Een rollator wordt ook gebruikt door niet-invalide mensen.
In Nederland doet iedereen zijn best om mensen met een beperking zo ‘normaal’ mogelijk te laten wonen en leven. Als het mogelijk is, krijgen die mensen hulp aan huis. Thuis wonen is onmogelijk bij de verstandelijke beperking ‘zwakzinnigheid’. Een dokter die heeft doorgeleerd om medische zorg speciaal aan mensen met een geestelijke beperking te geven, heet ‘arts voor verstandelijk gehandicapten’ (AVG).
Kijk ook bij invalide, mindervalide, zwakzinnigheid.
