Junior Dokterswoordenboek

Arnoud van den Eerenbeemt (2010)

Gepubliceerd op 23-02-2017

behandeling

betekenis & definitie

De zorg die je van iemand anders krijgt wanneer je een lichamelijke of geestelijke klacht of

ziekte hebt.

Bij het woord ‘behandeling’ denken veel mensen aan een operatie of het krijgen van medicijnen: de ‘gewone’ doktersbehandeling (medische therapie). Maar in de geneeskunde bestaan veel meer therapieën, zoals radiotherapie, revalidatie, fysiotherapie (in België: kinesitherapie), ergotherapie, logopedie en psychotherapie. De belangrijkste therapieën vind je als trefwoord in dit woordenboek. Sommige behandelingen worden gegeven door dokters en verpleegkundig specialisten (nurse practitioners, NP’s), andere door paramedische zorgverleners (fysiotherapeuten/kinesisten, mondhygiënisten, orthodontisten, psychologen enz.).

Een dokter stelt na onderzoek een diagnose (‘wat heeft de patiënt?’) en kiest aan de hand daarvan een therapie (‘hoe behandelen we deze patiënt?’). Dokters onder elkaar spreken vrijwel altijd van ‘therapie’. Een therapeut (uitspraak: tee-raa-PUIT) is iemand die de therapie geeft, bijvoorbeeld ‘fysiotherapeut’, ‘ergotherapeut’, ‘radiotherapeut’ en ‘psychotherapeut’. Met ‘in therapie zijn’ bedoelen mensen meestal ‘in psychotherapie zijn’: met een psycholoog over geestelijke problemen praten.

Als je de behandeling krijgt van iemand die daarvoor heeft geleerd en een diploma heeft (een dokter of fysiotherapeut), is dat meestal een reguliere behandeling. Soms kiezen mensen voor behandeling met een alternatieve geneeswijze.

Ook therapie. Kijk ook bij medicijn.