Het eerste stadium van een ziekte, waarin er nog geen of weinig klachten zijn.
Zo’n stadium met weinig klachten zie je bij veel ziektes waarbij iemand lange tijd ziek is, zoals kanker. Die ziektes duren lang en nemen maar langzaam in hevigheid toe. De patiënt of de dokter ontdekt de ziekte dan niet meteen doordat er in het begin weinig of geen klachten zijn. Sommige klachten in het beginstadium lijken onschuldig: wat jeuk, een bultje, een pijntje. Meestal betekenen die verschijnselen namelijk niets. Niet elk bultje wordt kanker. Dus mensen denken daarbij niet meteen aan een ernstige ziekte. Wanneer de klachten door de beginnende ernstige ziekte toenemen, kan die ziekte al ver ontwikkeld zijn. Dan is genezing vaak moeilijk.
Dokters onderzoeken mensen soms op een ziekte zonder dat er nog klachten zijn. Dat doen ze dan voor de zekerheid of om de ziekte, als die op de loer ligt, (hopelijk) voor te zijn. Dat noem je ‘preventief onderzoek’. Door dit onderzoek kan een dokter bijvoorbeeld borstkanker of baarmoederhalskanker in het beginstadium vinden. Dat maakt het later wat minder moeilijk de ziekte te behandelen en te genezen.
