Ensie Encyclopedie

Redactie Ensie (2022)

Gepubliceerd op 04-11-2011

Harmonie

betekenis & definitie

Harmonie komt vanuit het Grieks en betekent samenvoeging. Het woord kent vele betekenissen, waarbij het neerkomt op de juiste verhouding van delen of momenten van een geheel, ofwel de samenwerking van deze delen tot een schoon en goed geheel.

De betekenis kan esthetisch van aard zijn: de samenwerking van schone elementen, maar ook ethisch: de overeenstemming van verschillende aandriften, doelstellingen etc. in de eenheid van een mensenleven. Het kan ook op sociaal gebied van toepassing zijn: het streven van veel mensen naar harmonie in de eenheid van een gemeenschap. In de Oudheid gebruikt men de term ook al in de wijsbegeerte. In de muziek betekent harmonie voor de oude Grieken de toonladder. In latere tijden, in de 17e eeuw, had het woord de betekenis van samenklank.

Gezamenlijke blaas- en slaginstrumenten worden ook harmonie genoemd, vandaar het harmonieorkest. In de biologie betekent de harmonie de juiste verhouding tussen individu en milieu. Ook betekent het de goede onderlinge afstemming van organen binnen een bepaald organisme.