Volgens auteurs van Rooy, Cliteur, Pinto e.a. is islam een probleem in het Westen. Waarom is dat zo en wat valt hieraan te doen, daar wordt over verschillend gedacht en geschreven. Ruwweg zijn er twee stromingen: de religie benadering (Win van Rooy) en de culturele benadering (David Pinto).
Decennialang werden migranten uit islamitische landen met name door linkse partijen met open armen ontvangen, geholpen en in de watten gelegd. Reeds in 1988 waarschuwde David Pinto in een uitgebreide stuk in de Volkskrant voor het ‘doodknuffelen’ van deze migranten. De realiteit heden ten dage is, blijkend uit rapporten en cijfers van het CPB en het CBS, dat migranten en hun (klein)kinderen inderdaad de verkeerde lijsten aanvoeren, van werkeloosheid, uitval en lage scholing. Maar ook lijsten van criminaliteit. Wereldwijd opereren tal van groepen op het gebied van terrorisme: Islamic Jihad, ISIS, Al-Qaeda, Taliban, Hezbollah, Hamas, Boko Haram, Al-Nusra, Abu Sayyaf, Al-Badr, Muslim Brotherhood, Lashkar-e-Taiba, Ansaru, Jemaah Islamiyah, Abdullah Azzam Brigades en vele anderen. Wat al deze groepen gemeenschappelijk hebben is dat zij moslims zijn en dat zij zich op hun religie beroepen met hun misdaden.
Van Rooy en Pinto zijn het erover eens: geen enkele andere religie – ook niet van de andere monotheïstische religies Jodendom en Christendom – kent zulke omvangrijke groepen die zich schuldig maken aan gruwelijke daden.
Waar van Rooy en Pinto over verschillen is de aanpak. Van Rooy pleit voor bestrijding van de religie terwijl Pinto pleit voor de bestrijding van de wortel, de voedingsbodem van die religie, namelijk de premoderne waarden waarop islam berust. Pinto’s benadering heeft drie voordelen. 1. Nutteloze discussie van welles nietes wordt voorkomen. 2. Laat eenieder privé geloven wat hij wil. 3. Premoderniteit valt degelijk te beperken door Moderniteit en Verlichting te eisen.
