Corporate Finance Lexicon

Boer & Croon (2007)

Gepubliceerd op 28-02-2017

Arbitrage

betekenis & definitie

Arbitrage is een;

1. gelijktijdige koop en verkoop van dezelfde effecten (of andere waardepapieren) of valuta op verschillende markten of beurzen waardoor wordt geprofiteerd van prijsverschillen.
2. regeling waarbij op de grondslag van vrijwillige onderwerping geschillen kunnen worden beslist door particulieren. Bij arbitrage wordt de beslissing van het geschil in eerste aanleg overgelaten aan één of drie deskundigen, ook wel arbiters, scheidsmannen of scheidsrechters genoemd. De procedure is vergelijkbaar met een gerechtelijke procedure. De beslissing van de arbiter(s) mondt uit in een arbitraal vonnis. De uitspraak die volgt, is bindend. Deze uitspraak kan tevens rechtskracht verkrijgen. Het principe van hoor en wederhoor staat in de procedure centraal. Arbitrage kan sneller zijn dan een procedure bij de rechtbank. Bovendien is een arbiter vaak een deskundige in een branche of in een bepaald vakgebied. Arbitrage is veelal een kostbare procedure vooral als er drie arbiters worden benoemd.