Zandlopers duiden op het kortstondige van het leven en op het gestadig naderen van het stervensuur. Als symbool van de dood komen zandlopers voor het eerst voor in de late middeleeuwen. De meest afgebeelde zandlopers zijn voorzien van vleugels.
Die symboliseren de tijd die vervliegt en de vergankelijkheid van de mens (Psalm 90). Meestal zijn het de vleugels van een duif, maar het komt ook voor dat de zandloper is voorzien van één duivenvleugel en één vleermuisvleugel. Dit staat symbool voor het vervliegen van het leven, bij dag en bij nacht, bij goed en bij kwaad.
De omkeerbaarheid van de zandloper wordt in de christelijke traditie gezien als het nieuwe leven en de wederopstanding. (Stichting Dodenakkers.nl)
