Romeins cement werd gebrand van mergelgesteente dat o.a. op het eiland Sheppey aan de mond van de Theems gewonnen werd. James Parker verkreeg in 1796 het octrooi op dit cement en wordt daarom ook wel Parkercement genoemd. kleurt bruin- tot geelgrijs, en zou in kwaliteit niet onderdoen voor het oude Romeins cement. Werd in Nederland omstreeks 1840 bekend.
Vond vooral toepassing voor sier-, metsel- en pleisterwerk. Vanwege de minder aantrekkelijke kleur werd dit cement na de opkomst van portlandcement in 1850 steeds minder toegepast. Het verschil tussen Parkercement en portlandcement is dat het mergel bij het eerstgenoemde niet tot sinteren toe gebrand wordt (c. 1100 °C), daar waar dat bij portlandcement wel het geval is (c. 1450 °C).
