Historische collectie Nederland

Rijksdienst voor het cultureel erfgoed (2019)

Gepubliceerd op 13-06-2019

orden

betekenis & definitie

Klassieke bouwtrant, waarvan het wezenlijke element de zuil is. De afmetingen daarvan zijn gebonden aan bepaalde afmetingen (de modulus) die ook de breedte van de intercolumniën en de hoogten van het hoofdgestel en zijn onderdelen regelt. In de Griekse bouwkunst onderscheidt men de Dorische orde (zonder zuilbasementen), de Ionische orde en de Corinthische orde.

De Romeinse bouwkunst bediende zich van de Toscaanse orde (eenvoudige Dorische orde), de Dorische orde (met zuilbasementen), de Ionische en de Corinthische orde. Daaraan werd toegevoegd de composiete orde, ook Romeinse orde genoemd. ordino Corinthio, ordine Romano beschreven door Vinc. Door de werken van L.B.

Alberti (1485), Serlio (1537), Vignola (1563) en de talrijke daaruit voortgekomen ordeboeken zijn de regels van de vijf orden gemeengoed geworden van de architecten in de renaissance. architectuurtheorie. Philibert Delorme (1567) voegde er de zesde of Franse orde aan toe.