Een stichting wordt gevormd door afzondering van een vermogen voor een bepaald omschreven doel, met aanduiding op welke wijze het vermogen zal worden beheerd en gebruikt. Elke wettelijke regeling ontbreekt ten onzent.
Toch zijn stichtingen steeds als rechtspersoon beschouwd. De wet gaat uit van het bestaan van stichtingen (zie art. 925,927,1717 Burgerlijk Wetboek en art. 4.2°, 242 en 874 Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering).
Wetenschap en praktijk nemen aan dat een stichting moet voldoen aan drie eischen: er moet zijn een vermogen, een doel en een organisatie, hetgeen uit de statuten moet blijken. Deze statuten kunnen niet gewijzigd worden.Een stichting kan zoowel onder levenden, als bij testament worden opgericht.
De Armenwet bevat bijzondere bepalingen voor stichtingen, die instellingen van weldadigheid zijn.
