Boven Ps. 45 en 69 staat al sjosjannim; boven Ps. 80 ’èl (lees al) sjosjannim edoeth en boven Ps. 60 al sjoe>jan edoeth. De oude vertalingen geven hier geen licht.
Alleen blijkt, dat zij ook maar naar de beteekenis hebben geraden. Het wil mij nog steeds het meest waarschijnlijk voorkomen, dat we in sjosjannim het meervoud hebben te zien van het zelfstandig naamwoord sjoesjan, dat in 1 Kon. 7 herhaaldelijk voorkomt en daar blijkbaar een bloem aanduidt (vs 19, 22, 26).
In dezelfde richting wijzen Hoz. 14 : 6; Hoogl. 2 : 1 v., 16; 4 : 5; 5 : 13; 6 : 2 v.; 7 : 3. Daarbij is men tamelijk algemeen van oordeel, dat daarmede bedoeld is de witte lelie met haar zesbladerige, klokvormige kroon van sneeuwwitte kleur, die in de velden groeit.
Dan moeten we dus in Ps. 45 en 69 vertalen „op de wijze van „leliën”; in Ps. 80 „op de wijze van „de leliën van het getuigenis”” en in Ps. 60 „op de wijze van „de lelie van het getuigenis””. De Staten-vertalers lieten het onvertaald.
