Christelijke encyclopedie

F.W. Grosheide (1926)

Gepubliceerd op 08-01-2020

Inductie

betekenis & definitie

is de wetenschappelijke methode, welke van het bizondere uitgaat en door vergelijking van een zeer groot aantal bizondere gevallen tracht te komen tot de formuleering van datgene wat de bizondere gevallen met elkander gemeen hebben. De inductieve methode wil opklimmen tot een wet, tot een algemeenen regel, die voor alle bizondere gevallen van dezelfde soort geldt.

De inductieve methode is reeds toegepast door Aristoteles, is voorts bij het begin van den nieuweren tijd weer met kracht gepropageerd door Bacon en vele Engelsche wijsgeeren na hem, en is in de negentiende eeuw de methode geworden voor de natuurwetenschap. Een natuurwet is een door inductie gevonden algemeenen regel, waaraan de bizondere verschijnselen zich onderwerpen.

Van hoe groote waarde de inductie ook zij, wij mogen nooit vergeten, dat, zal het in de wetenschap tot zekerheid komen, deze naast de inductieve, de hulp van de deductieve methode niet zal kunnen ontberen.