Koning der Franken, zoon van Clotarius II, geboren in het jaar 602, werd gedurende het leven van zijn vader koning van Austrasië (622). Hij stierf in 638, slechts 36 jaar oud, aan dyssenterie en werd begraven in de abdij St.
Denis. Gedurende zijn korte leven begonnen de oorlogen van de Franken met de Friezen.
Om het Christendom onder de Friezen te brengen stichtte hij in Utrecht een kapel (630), welke hij onder toezicht stelde van den bisschop van Keulen, Kunibert. Toch is er van Utrecht met het oog op de kerstening der Friezen niet veel kracht uitgegaan.
De Keulsche bisschop schijnt zich ook niet zeer over de Utrechtsche St. Thomaskapel bekommerd te hebben, want, na 40 jaar bestaan te hebben, werd de kapel door Radboud geheel verwoest.
De meeste kracht van het Christendom is in die dagen uitgegaan van Eligius, goudsmid aan het hof der Frankische vorsten. Toen in den oorlog, dien Dagobert met de Friezen voerde, duizenden gevangen werden gemaakt en naar Frankrijk werden gevoerd, om als slaven te worden verkocht, kocht Eligius geheele scharen los, en gaf hun verlof naar hun land terug te keeren, wanneer zij het Christendom omhelsden.
