In het algemeen beteekent het iets met opmerkzaamheid gadeslaan. Het wordt in de H. S. gebezigd: I. Van God, wanneer er sprake is van Zijn tegenwoordigheid, omdat Hij overal is en alles ziet en gadeslaat. God is echter geen ledig toeschouwer. Zijn aanschouwen is een daad, welke òf zegen òf oordeel medebrengt. (Ps. 104 : 32: „Als Hij de aarde aanschouwt, zoo beeft zij”).
II. Van de menschen, en dan beteekent aanschouwen met opmerkzaamheid gadeslaan. (Jes. 51 : 2: „Aanschouwt Abraham, ulieder vader en Sara, die ulieden gebaard heeft.” Hebr. 13:7: „Gedenkt uwer voorgangeren, die u het woord Gods gesproken hebben en volgt hun geloof na, aanschouwend de uitkomst hunner wandeling.”)
