In Ambonnay wonen veel Rodezzen. Éric Rodez zit aan de zuidoostelijke buitenkant. Hij is récoltant-manipulant en heeft de laatste jaren met zijn champagnes een goede reputatie opgebouwd. In 1974 heeft hij drie jaar in Bourgogne vertoefd. Hij heeft er gestudeerd aan het Lycée Viticole in Beaune.
Daar heeft hij een andere filosofie inzake wijnbouw en wijn leren kennen en het eikenhout ontdekt. Terug in Champagne heeft hij gestudeerd aan de Universiteit van Reims. Zodoende is hij vigneron-oenologue - zoals zijn visitekaartje vermeldt. Éric Rodez is intelligent, heeft een visie en deelt dan wel bediscussiert die graag met anderen.
Na zijn studie heeft hij een jaar bij Krug, met Henri Krug, gewerkt en in 1982 en '83 heeft hij als consultant andere gediend om vervolgens in 1984 voor zichzelf te beginnen. Sindsdien geeft hij zichzelf de opdracht zich ieder jaar te verbeteren. ‘Toute la Champagne peut mieux', zegt Rodez. Het is gemakkelijk 325 miljoen flessen te verkopen, maar je moet de moed hebben om zo nodig de weg van het schijnbare succes te verlaten. Het is nodig volgens Rodez. Er zijn namelijk veel te veel standaardchampagnes, champagnes zonder ziel. 'Il faut du vin autour des bulles' en dat mist hij te vaak. Te vaak worden wat oudere stokken gerooid, omdat ze geen optimaal rendement meer leveren. En de meeste producenten halen veel te grote opbrengsten van hun akkers.
Zelf cultiveert Rodez 6 hectaren, verdeeld over 35 verschillende percelen. Alles in Ambonnay. Daarvan is 55 procent met pinot noir beplant en de rest met chardonnay. De gemiddelde leeftijd van zijn stokken ligt boven de 30 jaar. Eind jaren tachtig van de vorige eeuw is hij begonnen met het bewerken, het ploegen, van zijn akkers. Een jaar of vijf later is hij helemaal gestopt met kunstmest en ook spuit hij sindsdien niet meer met chemische preparaten. Hij heeft veel sympathie voor de biodynamie, maar werkt niet als zodanig - zijn perceeltjes zijn altijd weer omgeven door traditioneel werkende wijnbouwers. Rodez plukt laat, want hij wil een hoge graad van rijpheid van zijn druiven. Van de 35 verschillende percelen produceert hij 60 verschillende vins clairs. Sommige van deze wijnen, het ene jaar iets minder dan de helft, het andere jaar iets meer dan dat, laat hij een malolactische vergisting ondergaan, andere niet. Een aantal wijnen ligt enige tijd op eikenhouten fusten. Nooit op nieuw hout. In zijn non-millésimés is opvallend veel vins de réserve verwerkt, soms wel van 6 verschillende oogsten. Na botteling probeert hij zijn wijnen zo lang mogelijk sur lies te laten liggen. Éric Rodez produceert zo’n 50.000 flessen per jaar.
Zijn wijnen bezitten een fantastische dichtheid, een mooie concentratie en dat is te danken aan zijn gematigde rendementen. Hij oogst meestal 6500 a 7000 kilo per hectare en dat komt overeen met ongeveer 40 hectoliter per hectare.
Éric Rodez produceert zeven (binnenkort acht) verschillende champagnes. De BSA, de basischampagne, is de Cuvée des Crayères. Hij is samengesteld uit vijf verschillende jaren en blijkt heel boeiend. Hij bezit kracht, maar vooral ook verfijning. In de mond blijkt hij rond en proefje onder andere hazelnoot. 'Dat is te danken aan de vins de réserve' zegt Rodez en hij voegt eraan toe 'c'est déja un vin'. De Blanc de Blancs en de Blanc de Noirs zijn beide eveneens non-millésimés. Het is interessant ze te vergelijken. Bij de Blanc de Blancs heeft 60 procent een malo ondergaan en heeft 60 procent van de wijn op hout gelegen. Bij de Blanc de Noirs heeft 40 procent een malo ondergaan en heeft eveneens 60 procent enige tijd op hout gelegen. De assemblage van beide bestaat uit 6 oogsten. De eerste heeft in de neus heerlijk zacht wit fruit en proeft fris en speels, terwijl hij mooi droog eindigt. De tweede is eerst ook heel fruitig, maar al snel komen er veel complexere aroma's, die zo nadrukkelijk horen bij pinot noir. In de mond proefje kersenpit, cassisblad en gekonfijte pruimen. Ook is hij opvallend krachtig met een droge finale - de dosage is, net als in het geval van de Blanc de Blancs, 7 gram per Noirs Millésimé komt van oude stokken en dat ruik en proef je. De 1998 is zeer mineraal. Je proeft het zilte, de jodium, het krijt, de kalk. Het is een wijn met vlees op de botten, met kracht en een mooie afdronk. Zal heel mooi combineren met een vacherin van de boerderij. De Cuvée des Grands Vintages is sameliter. Beide tonen veel inhoud, maar de tweede is typisch een champagne voor aan tafel - voor bij gevogelte, bijvoorbeeld duif, of voor bij kalfsvlees. De Blanc dengesteld uit meer oogsten, maar dan alleen uit de têtes de cuvées, dat wil zeggen het beste deel van het sap dat bij de eerste persing vrijkomt. De wijnen hebben geen malo ondergaan en zijn 100 procent op eikenhout gevinifieerd. De wijn is bijzonder rijk aan aroma's en zeer strak van structuur. Een prachtig contrast. Sinds de oogst van 1995 heeft Rodez ook een soort cuvée de prestige: Cuvée Empreinte de Terroir Millésimé. Een champagne die zowel van 100 procent chardonnay als van 100 procent pinot noir wordt geproduceerd. Altijd van meerdere kavels in Ambonnay. Kavels met oude stokken. Hier wil Rodez het terroir en niets anders dan het terroir laten spreken. De Empreinte de Terroir Chardonnay 1995 heeft een fantastische concentratie. Eerst ervaar je de mineraliteit, het ziltige en dan komen ook bloemen, steenvruchten en citrusfruit. Een kanjer. De 1996 en 1998 zullen niet minder zijn. Jammer alleen dat Éric Rodez van de Empreinte de Terroir Chardonnay en van de Empreinte de Terroir Pinot Noir elk slechts ongeveer 1200 flessen produceert. En dan alleen in goede jaren.
