Gepubliceerd op 30-12-2016

Niet-uitkeringsgerechtigde

betekenis & definitie

Een niet-uitkeringsgerechtigde is een persoon jonger dan de pensioengerechtigde leeftijd, die als werkloze werkzoekende staat geregistreerd bij het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (UWV).

Een niet-uitkeringsgerechtigde heeft geen recht op een uitkering of arbeidsondersteuning op grond van de Participatiewet of de Werkloosheidswet, de Wet inkomensvoorziening oudere werklozen, de Wet arbeidsongeschiktheidsverzekering zelfstandigen, de Wet arbeidsongeschiktheidsvoorziening jonggehandicapten8, de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen, de Wet op de arbeidsongeschiktheidsverzekering, de Toeslagenwet, de Tijdelijke wet beperking inkomensgevolgen arbeidsongeschiktheidscriteria, de Algemene nabestaandenwet dan wel op grond van een regeling, die met deze wetten naar aard en strekking overeenstemt. In de Participatiewet wordt in het kader van de gemeentelijke taak tot sociale activering, die vooral gericht is op arbeidsinschakeling via reintegratiemaatregelen, naast de populatie bijstandontvangers ook de populatie nietuitkeringsgerechtigden onderscheiden. In artikel 6 van de Participatiewet wordt deze nader gedefinieerd. Mensen die tot de populatie niet-uitkeringsgerechtigden (NUG) behoren, kunnen aanspraak maken op ondersteuning van de gemeente waarin zij wonen bij het zoeken naar werk (re-integratie).