Conventioneel doublet op een volgbod van de rechtertegenstander na een opening van de partner. De term ‘negatief’ slaat in dit geval op het ontbreken van een bod waarmee men de hand zou kunnen omschrijven. Het negatief doublet belooft enige kracht en lengte in de ongeboden kleuren (te vergelijken met een informatiedoublet).
Meer specifiek geldt dat na een opening in een lage kleur en een volgbod in een hoge kleur het doublet een vierkaart in de andere hoge kleur belooft. Aangezien het doublet forcing is (partner mag alleen passen als hij flink tegen zit in de gevolgde kleur), kan het ook toegepast worden met andersoortige handen waarvoor op dat moment geen goed bod voorhanden is.
De consequentie van het spelen van negatieve doubletten is dat op handen waarmee men voor straf zou willen doubleren, gepast wordt in de verwachting dat de openaar de bieding (bij voorkeur met een doublet) zal openhouden (strafpas).
Oorspronkelijk (1957) stond het negatief doublet bekend als ‘Spoetnik’, genoemd naar de eerste (Russische) kunstmaan.
