Een hartinfarct (myocardinfarct) is het afsterven van een stukje spierweefsel van het hart doordat er onvoldoende of geen bloedtoevoer is door bijvoorbeeld een stolsel. Hierdoor wordt de pompfunctie verstoord.
In Nederland is het acute myocard infarct de meest voorkomende doodsoorzaak, zo’n 30% overlijdt binnen een uur. Dit komt doordat er ritme stoornissen optreden als gevolg van ischemie in de hartspier. Door deze ritmestoornissen is er geen effectieve output van bloed naar het lichaam waardoor de patiënt komt te overlijden. Het is ook mogelijk door een ritmestoornis een infarct te krijgen.
Typische kenmerken van een hartaanval zijn pijn op de borst, pijn in het schouderblad, linker arm, keel of kaak. Vrouwen hebben vaker atypische kenmerken zoals pijn in de bovenbuik of misselijkheid ten opzichte van mannen. Een klein hartinfarct is niet perse direct te merken met pijn echter bij een groot infarct of op een bepaalde plek kan dit acuut fataal zijn.
Er zijn grofweg twee soorten ritmes in geval van een hartaanval na een infarct: schokbare en niet schokbare ritmes. Zodra iemand een hartaanval heeft moet je beginnen met reanimeren, echter niet alle ritmes kunnen geschockt worden door een AED (zie Ensie AED). Ventrikel fibrilleren (schokbaar ritme) is een ritme dat zorgt voor een acuut hartinfarct. Het hart staat in feite te trillen waardoor er geen output van bloed is.
