Wat is de betekenis van zuchtig?

zuchtig - Bijvoeglijk naamwoord 1. (psychologie) een onbedwingbaar verlangen naar iets koesterend ♢ Vandaar dat wij nu reeds kunnen stellen dat er geen zuchtige mens bestaat, maar een heterogene groep van zuchtige mensen, van neurotici tot psychopathen, van defectueuze organisch-cerebraal gestoo...

adj., suchtich, sjochtich, sjuchtich.

zedig, eerbaar, ingetogen, kuis.

bn. (-er, -st), 1. aangedaan met zucht (II, 1.): zuchtige benen, waterzuchtig; 2. ziekelijk: ziek of zuchtig zijn.

bn. (ziek van kwade vochten, waterzuchtig): de zieke is wat zuchtig.

('zuchtәch) 1. bn. en bw. (-er, -st) ongesteld ten gevolge van kwade vochten in het lichaam: waterzuchtig. 2. (als tweede lid in een samengesteld bn. of bw.) ziek: kibbelzuchtig.

ZUCHTIG, bn. (-er, -st), ongesteld ten gevolge van kwade vochten in het lichaam : zuchtige beenen, waterzuchtig. ZUCHTIGHEID, v.