Wat is de betekenis van zengen?

zengen - Werkwoord 1. beschadigen door blootstelling aan hitte zonder vuurverschijnselen ♢ De hoedenmakers zengen de hoeden, wanneer zij, door middel van brandend stroo, of iets anders, denzelven de langste haren benemen.<ref>Nederduitsch taalkundig woordenboek<br>Petrus Weiland 1811</re...

(ver)schroeien

v., singe, sinz(g)je, skroeije.

(zengde, heeft gezengd), 1. (overg.) schroeien, licht branden : zijn goed zengen ; — een kip zengen, de vederstoppels van de huid af branden; — (oneig.) het zengend Oosten, de hete luchtstreek in het Oosten : 2.(onoverg.) verschroeien, geschroeid worden.

zengde, h. gezengd (schroeien, licht branden): een geplukte kip zengen; zijn haren waren gezengd.

(zengde, heeft gezengd) 1. licht branden: zijn haren waren gezengd. Syn. ➝ blaken. 2. de vederstoppels afbranden: een geplukte kip -.

(zengde, heeft gezengd), 1. schroeien (e), licht branden: een kip —, de veerstoppels van de huid afbranden; 2. verschroeien, geschroeid worden. (e) Zengen van katoenen en linnen weefsel is een appretuurbewerking waarbij de uitstekende vezeltjes door contact met gloeiende buizen of door leiden langs een gasvlam worden afgeschroeid. De behand...

caus. van zingen (z. d. w.), wegens ’t knetterend geluid; vgl. ’t Mnl.: ,,die vederen besinghen” = de veeren zengen.

ZENGEN, (zengde, heeft gezengd), schroeien, licht branden : zijn goed zengen; — eene kip zengen, de vederstoppels van de huid eener kip afbranden door haar boven eene vlam te houden. ZENGING, v. het zengen; lichte brandwond.