zelfdoding
(19e eeuw) (euf.) zelfmoord; opzettelijk een eind aan je leven maken. Doding klinkt minder gewelddadig dan moord. Het WNT citeert o.a. Regtsgel. Verh. en Losse Geschriften (1838) van M.C.v. Hall: “De daad van zelfdooding, thans nog dikwerf, maar min juist, met den naam van zelfmoord bestempeld …, poogde men, van de vroegste tijden af...