Wat is de betekenis van zelfbeheersing?

is het vermogen om je emoties en gedrag te reguleren en te beheersen in verschillende situaties.

zelfbeheersing - Zelfstandignaamwoord 1. het in bedwang houden van eigen gevoelens, zoals emoties of kwaadheid. ♢ Hij heeft als het er op aankomt geen zelfbeheersing. 2. de beheersing van het eigen gedrag Woordherkomst samenstelling van zelf en beheersing Synoniemen zelfbedw...

zelfbeheersing - zelfstandig naamwoord uitspraak: zelf-be-heer-sing 1. het bedwingen van de neiging om te doen wat in je opkomt ♢ met veel zelfbeheersing kon ik kalm blijven 1. je zelfbeheersing verliezen ...

is eigenlijk de eigenschap van iemand, die door de kracht waarmee zijn wil het goede aanhangt weerstaat aan het drijven van zijn ongeordende hartstochten, die dat goede in gevaar brengen. Zo iemand heeft dus nog geen door de deugd geordend zinnelijk streven. Daarom doet zich dit nog gelden in ongeordende bewegingen. Maar de zelfbeheersing maakt dat...

s., selsbihearsking; — tonen, hebben, jin bidimje, jin ynhâlde, jinsels yn ’e macht hawwe; z’n — verliezen, jin net mear bidimje, ynhâlde kinne, mal wurde.

...

v., het bedwingen zijner driften en hartstochten : zelfbeheersing tonen, bezitten ; zijn zelfbeheersing verliezen, zich door zijn drift laten meeslepen.

v. (het in toom houden van eigen driften en hartstochten): zelfbeheersing bezitten; zijn zelfbeheersing herkrijgen.

v. het beheersen, in toom houden, bedwingen van zijn driften en hartstochten: bezitten, tonen; zijn verliezen, herkrijgen.