Wat is de betekenis van zelf?

zelf - Aanwijzend voornaamwoord 1. in eigen persoon, niet een ander ♢ Zeg nou zelf, zou ik ooit zoiets doen? 2. in tegenstelling met iets anders ♢ Hij was zelf echter niet geraakt door de kogel.

zelf - voornaamwoord 1. in eigen persoon ♢ ik heb de deur zelf geverfd 1. wat je zegt ben je zelf [waar je mij voor uitscheldt, dat ben je zelf] Voornaamwoord: zelf

(zn) salie (tuinkruid) LC.

het Atman. Het z. moet gezien worden als identiek met zowel Atman en Purusha als met Brahman, omdat Brahman Atman is. Het ware z. wordt echter al vanaf de geboorte van een mens van zijn plaats gedrongen door de dagelijkse overstelpende hoeveelheid aan indrukken en ervaringen die het zgn. valse zelf, het Ego of Ahankara, constant opdoet. Alleen door...

pron., sels.

...

I. aanw. voornaamw. dat zoveel betekent als : in eigen persoon; achter zaaknamen dient het om de gedachte bepaaldelijk op die zaak te vestigen, in onderscheid van het bijkomende of iets anders ; het wordt verbogen als een zwak bn. of het blijft onverbogen : hij zelf moet komen, hij mag geen ander in zijn plaats zenden; ik zelf heb hem gez...

aanw. vnw.: mijn vader in eigen persoon; uit zich zelf; ken u zelf, wees u de koningin zelve, om uws zelfs wil; zij is de vriendelijkheid zelf, in eigen persoon.

het „Ik” (zie aldaar) en het „Mijn”.