Wat is de betekenis van zekerlijk?

stellig; waarlijk; werkelijk. op een dusdanige manier dat de waarheid of juistheid van het beweerde met nadruk bevestigd wordt; zeker; stellig; beslist; ongetwijfeld; vast; waarlijk, voorwaar; werkelijk; echt. In Bijbels taalgebruik nog wel enigszins gangbaar en in België nog wat gebruikelijker dan in Nederland. Voorbeelden:...

zekerlijk - Bijwoord 1. het uitkomen verzekerend ♢ Dat is zekerlijk wat gebeuren zal. Woordherkomst afgeleid van zeker met het achtervoegsel -lijk

bw., zeker, stellig, vast, wezenlijk.

bw. (vast, stellig, gewis, wezenlijk): hij heeft er zekerlijk niet aan gedacht.

bw. vast, stellig, gewis, wezenlijk: hij heeft dat niet bedoeld.

ZEKERLIJK, bw. zeker, stellig, vast, wezenlijk