Wat is de betekenis van zeiken?

1) (13e eeuw) (plat) urineren; pissen*. Zie ook: zeiken als een nijlpaard. • Zeiken, w., o. — Wateren, sprek. van dieren, en, in gemeene taal, ook van menschen, Fr. uriner. (Jozef Cornelissen & Jan Baptist Vervliet: Idioticon van het Antwerpsch dialect. 1903) • ‘Hij zijkt,’ lachen de jongens als het dier in laatste...

zeiken - Werkwoord 1. (informeel) veelvuldig en langdurig klagen over weinig belangrijke zaken ♢ Zit toch niet zo te zeiken! 2. (inerg) (dysfemisme) urineren ♢ Die rotkater heeft weer op die plek gezeken. 3. (onpr), (informeel) stortregenen ...

Van kleren: druipen (van het water); - als onpers. ww.: het zeikt, het regent dat het giet; ook: het regent dat het zeikt.

(Barg.) wateren, urineren.

...

(zeikte, heeft gezeikt), 1. (Zuidn.) druipen: zijn kleren zeikten van ’t water ; — het regent dat het zeikt, het regent zeer hard ; 2. (plat) pissen; 3. (plat) zeuren, zaniken.

wateren.

(zeek, zeikte; heeft gezeken) [~ sij(pelen)] Plat. urineren.

(zeikte, heeft gezeikt, en zeek, heeft gezeken), (plat) 1. pissen; 2. stortregenen; 3. zeuren, zaniken.