Wat is de betekenis van Zeik?

urine. door de nieren afgescheiden vloeistof, waarin voor het lichaam van mens en dier niet meer bruikbare stoffen opgelost zijn en afgevoerd worden; urine. Voorbeelden: Zeik is een bijtend vleesetend vleesverterend zuur. Als ge drie avonden na elkaar in uw broek pist [...], vergaat ge van de pijn en de jeuk en het eczema aan de binn...

1) (16e eeuw) (plat) urine. 'Stinken naar de zeik'. Syn.: pis*. • Zeik, In gemeene taal ook voor Pis, water van menschen, Fr. urine. (Jozef Cornelissen & Jan Baptist Vervliet: Idioticon van het Antwerpsch dialect. 1903) • Als ze geweten zou hebben dat daar amper twintig centimeter onder haar blote gat mijn onvervalste zeik in de afv...

zeik - Zelfstandignaamwoord 1. urine ♢ die koffie smaakt naar uilenzeik zeik - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van zeiken ♢ Ik zeik 2. gebiedende wijs van zeiken ♢ zeik! 3. (bij...

Zeik - over de zeik gaan: ergens kwaad om worden. Syn.: over de rooie gaan. Thans ook buiten soldatenkringen gehoord. Dat maakt mij de zeik niet lauw: daar ga ik mij beslist niet over opwinden.

zeik - zelfstandig naamwoord 1. gele vloeistof die via je blaas het lichaam verlaat ♢ er lag allemaal zeik op de vloer 1. in de zeik nemen [voor de gek houden, in de maling nemen] Zelfstandig naam...

zie ook dat maakt mij de pis/pies niet lauw: 1 in de - nemen,/zetten; door de - halen, bedonderen, voor de gek houden. Ook wel ‘belachelijk maken; afkammen’. Informele uitdr., wellicht afkomstig uit Rotterdam (o.a. vermeld in Oudenaarden 1986). ... een man met een snor werd in de zeik gezet omdat hij een lui was. (Rinus Ferdinandusse: De bloedkora...

In Leiden noteerde ik op 10 oktober 1999 de verwensing krijg de zeik!, die ergernis, teleurstelling en verachting uitdmkt. zie vallen.

zeik - Vloeibare tot halfvaste stof die wordt gemaakt in de nier en wordt afgevoerd door de urineorganen.

v., 1. (plat) pis; 2. (Zuidn.) aal, gier; ook in samenst.: ZEIKBAK, ZEIKKAR, ZEIKKUIP enz.; ZEIKNAT, bn., (plat) drijfnat..