Wat is de betekenis van zeg?

zeg - Zelfstandignaamwoord 1. voornamelijk als verkleinwoord een uiting van wat men in een vergadering in te brengen heeft ♢ Nadat hij eindelijk zijn zegje gedaan had, ging men over tot het volgende punt. zeg - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd va...

zeg - tussenwerpsel 1. om iemands aandacht te trekken ♢ zeg, luister je eigenlijk wel? 2. uitroep van emotie ♢ nou zeg! Tussenwerpsel: zeg

inspraak, zeggenschap. Die moeten ook hun zeg hebben. De gemeenten krijgen een grotere zeg in de gasdistributie.

(de) zegje. Journalist Peter Haex introduceert er onder meer Annie Van Keymeulen, Paul Claes, Luc Vandromme en Tom Naegels, die over stadsgeld en ontwortelde burgers zijn zeg mag doen. - DM, 05-09-2002. - weinig van zeg zijn, kort van stof zijn.

1. Wat iemand te zeggen heeft of wil zeggen: zegje; - (zegsw.) weinig van zeg zijn, kort van stof, niet spraakzaam zijn; - naar zijn zeg, naar zijn mening, naar hij zegt. Haar moeder kwam weleens meekaarten op Zondagavond. Zij was een prettige, opgewekte vrouw, kende heel de stad en had over iedereen haar zeg, CLAES 1950, 121. Giste...

interj., siz, sei.

I. tw. (eig. de geb. wijs enk. v. zeggen) om iemands aandacht te wekken: zeg, zag je hem? hé zeg, kom eens hier; II. zn. m., (Zuidn.) het zeggen, meningsuiting: zijn zeg hebben ; naar zijn zeg.

1. tw.; zie zeggen 1; 2. m. (Z.-N. het zeggen, mening, gerucht): zijn zeg hebben, zijn mening (mogen, kunnen) uiten.

tw. om iemands aandacht te wekken: -, heb je hem gezien?