Wat is de betekenis van zeer?

zeer - Zelfstandignaamwoord 1. een pijn, zeerte of ziekte 2. een pijnlijke herinnering zeer - Bijvoeglijk naamwoord 1. pijnlijk ♢ Hij had een zere teen. zeer - Bijwoord 1. in hoge mate ♢ Zeer goed. 2. pijnlijk. ...

zeer - bijvoeglijk naamwoord, bijwoord 1. wat een vervelend gevoel in je lichaam geeft ♢ ik heb een zere vinger 1. oud zeer [een pijnlijke herinnering] 2. dat was tegen het zere...

in België vaker gebruikt dan in Nederland: erg, heel. ‘Dat aantal is zeer gering als men weet dat er dagelijks in totaal 20.000 raadplegingen gebeuren bij onze kredietcentrale’, luidt het bij de NBB. FET, 22-08-2002.

1. heb je zere handjes, schertsend gezegd tegen iemand die met zijn handen in zijn broekzakken loopt. In het Engelse slangpinchingthe cat. 2. maak je geen zere darmen, maak je geen zorgen; zit er niet mee. Slanguitdr. Maak je geen zere darme, meid. (Willem van Iependaal: Adam in ongenade, 1938)

I.(de, zeren), wond, zweer e.d. Dat is een soort bloedzuiger. Daar kunnen de koeien veel last van krijgen en zelfs zeren (Maynard a: 14). - Etym.: In AN veroud. S soro = id. II. bw., (alg., ook in spreektaal) erg. Is er iets ma, ik zag pa met zeer krasse stappen weggaan (Defares 8). - Etym.: In AN alleen in formele taal.

1. s.n., sear (it); tem. in zijn — tasten, immen op it sear komme. 2. adj. & adv., sear, pynlik; dat doet —, dat jûket net. 3. adv., tige (by tige), bare, malle, wakker(e), bjuster, slim, rju, hiel, oeribel(e), oaribel(e), ivige, machtige, heislike, net in bytsje; niet &m...

I. bn. (-der, -st), 1. pijnlijk, smartelijk, pijn veroorzakende : een zere vinger; — ontstoken : zere ogen ; — schurftig : een zeer hoofd, met tinea capitis ; 2. (w. g.) dienende voor een pijnlijke of wonde plaats : een zeer lapje aan zijn linkerhand (Potgieter); II.zn. o., 1. pijn, smartelijke gewaarwor...

I. o. (pijn): gij doet mij zeer; het doet geen zeer; iem. zeer doen; heb je je erg zeer gedaan? oud zeer, fig. oud gebrek; zegsw. iem. op zijn zeer treden (of: trappen, of: tasten in), een gevoelige plek bij iem. aanraken, fig. hem kwetsen door over dingen te spreken, die hem hinderlijk zijn; Z.-N. gauw zeer gedaan zijn, lichtgeraakt. II. bn.; zeer...

I. bn. (-der. -st) 1. pijn veroorzakend: een zere vinger. 2. ontstoken: een oog. 3. met uitslag, zwerend: een hoofd. II. o. hinderlijke gewaarwording, pijn: ergens hebben; iemand doen; het doet (geen) -; zijn voeten deden -. Gez. iemand in zijn tasten of op zijn treden, een gevoelige plek bij hem aanraken of hem kwetsen door over dingen te spr...

I. bn. (-der, -st), pijnlijk, smartelijk, pijn veroorzakend: een — been; (zegsw.) tegen het zere been schoppen, iemand kwetsen door iets te zeggen waarvoor hij extra gevoelig is; II. zn. o., 1. pijn, smartelijke gewaarwording: iemand — doen, hem pijn veroorzaken, ook fig., het gevoel; 2. pijnlijke plaats, deel dat pijn doet; meestal...

oorspr.: pijn, Got. sair = smart; vgl. ’t Mnl.: „No dor rouwe, no dor seer” == noch door rouw, noch door verdriet; afl. van een vermoedelijken Germ. wt. sai = pijn doen. Uit de bet. van pijnlijk, hevig, ontstond later de bet. van: in buitengewone mate: het waaide zeer; zeer hard.

Het begrip zeer heeft 3 verschillende betekenissen: 1. zeer - ZEER, bn. (-der, -st), pijnlijk, smartelijk, pijn veroorzakende : een zeere vinger; zeere (ontstoken) oogen; schurftig : een zeer hoofd, met tinea capitis. 2. zeer - ZEER, o. pijn, smart, hinderlijke gewaarwording ; zeer doen, pijn veroorzaken, (ook fig.) beleedigen; zich zeer doen, zic...

Zeer, bn. pijnlijk, smartelijk, pijn veroorzakende; -e (ontstoken) oogen; een - hoofd, tinea capitis. *-, o. pijn, smart; hinderlijke gewaarwording; - doen, pijn veroorzaken; (ook fig.) beleedigen; zich - doen, zich kwetsen; kwaad -, schurft. *-, bijw. grootelijks, in hooge mate; sterk; al te -, buitengemeen, buitensporig.