Wat is de betekenis van zeekunde?

wetenschap die zeeën onderzoekt. wetenschap die zich bezighoudt met de studie van zeeën en oceanen vanuit natuurkundig, biologisch en geologisch perspectief; oceanografie. Betekende oorspronkelijk 'bekwaamheid, vaardigheid in de zeevaart' en wordt tegenwoordig, zij het spaarzaam, gebruikt als synoniem van oceanografie....

zeekunde - Zelfstandignaamwoord 1. (wetenschap) een aardkunde die gericht is op de bestudering de hydrosfeer zoals de meteorologie de atmosfeer. Hierbij wordt veel aandacht besteed aan zeestromen en de wisselwerking tussen de oceanen en het klimaat ♢ Hij studeert zeekunde in Groningen. W...

v. (-n) 1. Eig. wetenschap van de zee. 2. Metn. boek daarover. Syn. oceanografie. ZEEKUNDE I. INDELING De zeekunde handelt over de zeediepten en -stromingen alsmede over de levende wezens, planten en dieren die zich in de diepzee (diepzeeonderzoek) bevinden. II. GESCHIEDENIS 1. Oudheid en Middeleeuwen. In de oudheid waren de voorstellingen...

v./m. (g. mv.), →oceanografie.