Wat is de betekenis van Wraken?

...

wraken - Werkwoord 1. (ov) afkeuren, verwerpen 2. (ov) (juridisch) op bepaalde, bij wet omschreven gronden niet toelaten of onbevoegd verklaren

Afwijzen, afkeuren, verwerpen, onwaardig verklaren, ongeschikt of onaanvaardbaar verklaren. Bijvoorbeeld: het niet toelaten als getuige bij een geding (rechtszaak) op grond van bloedverwantschap of van vijandschap.

(wraakte, heeft gewraakt), (in stilte) boos zijn, mokken; wrokken; zich ergeren. Tijger begon nu echt te wraken. Hij sloeg blindelings toe! Ginga en Tijger begonnen nu een lang gevecht op leven en dood! (Cairo 1976: 153). Soms zijn hun zonen Dr. Mr. Ir., lafbekken, ze hebben een prettig leven, verraders van de armoede van hun volk. Dan wraak ik (Do...

I.(wraakte, heeft gewraakt), als onvoldoende of onwaardig verwerpen, afkeuren; — (recht.) op bep., omschreven gronden niet toelaten (getuigen enz.): de getuigen wraken ; een kantonrechter wraken, hem als ongeschikt, onbevoegd zich laten onthouden om over een zaak te oordelen. II.(waakte, heeft gewaakt), (zeew.) verloeren, afdrijven, bu...

wraakte, h. gewraakt (onwaardig verklaren, afkeuren, verwerpen; in bij de wet bepaalde gevallen: niet toelaten als getuige in een geding): getuigen wraken.

(vra:kən) (wraakte, heeft gewraakt) I. 1. als onwaardig verwerpen : iemand -. Syn. → afkeuren. 2. Recht. niet toelaten : de rechtbank kan een getuige -. II. Zeew. van streek gaan, afdrijven : het schipkompas wraakt.

de getuigen wraken, d.i. afkeuren. Het is een denom. van wrak, een afl. van een oud werkw., dat breken beteekende; vandaar: wrakke kaas = gebroken kaas, dus onbruikbaar voor den verkoop, en die daarom afgekeurd moet worden. Ook wrak (van een schip) bewaart nog de oude beteekenis van breken.

I.(wraakte, heeft gewraakt), als onvoldoende of onwaardig afkeuren; (recht) niet toelaten als getuigen in een geding: een deskundige wraken. II.(wraakte, heeft gewraakt), (zeevaart) afdrijven.