Wat is de betekenis van wraakzuchtig?

wraakzuchtig - Bijvoeglijk naamwoord 1. met een niet te bedwingen wens om wraak te willen nemen ♢ De gescheiden man was zeer wraakzuchtig tegen zijn vroegere geliefde. Woordherkomst afleiding van wraakzucht met het achtervoegsel -ig Synoniemen haatdragend, rancuneus, wraaklu...

adj. & adv., wraek-, wreksuchtich.

bn. bw. (-er, -st), gezind wraak te nemen, vervuld van wraakzucht.

bn. (strevend naar wraak): een karakter, wraakgierig.

('suchtəch) bn. (-er, -st) zuchtend, strevend naar wraak.

WRAAKZUCHTIG, bn. bw. (-er, -st), wraakgierig.