Wat is de betekenis van wortelen?

wortelen - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord wortel wortelen - Werkwoord 1. ergatief wortel schieten ♢ Nieuwe natuur is gworteld in de streek. 2. absoluut verankerd zijn, ingeburgerd zijn, zijn oorsprong vinden ♢ Die gedac...

wortelen - regelmatig werkwoord uitspraak: wor-te-len 1. zich met wortels vasthechten in de grond ♢ de plantenstek was na drie dagen al geworteld 2. lijken alsof het met wortels vastzit ♢ de haa...

v., woartelje.

(wortelde, heeft en is geworteld), 1. wortel vatten, zich met wortels vasthechten; 2. met of als met wortels vastzitten: lijkbleek, vast in den vloer geworteld, staart Graaf Ot hem aan (Staring); de haat is diep geworteld in zijn hart.

of Penen, de gele of oranjekleurige vlezige wortels van de Peen (Daucus carota) beh. tot de Schermbloemfam. In verschillende variëteiten gekweekt.

Wortelen zijn de onderaardsche deelen van Daucus carota. Samenstelling: eiwit 0,7-2%; vet 0,4%; koolhydraten 9,3%; ruwvezel 1,1%; aschbestanddeelen 1%; water 88%. De in den wortel aanwezige koolhydraten bestaan voor 92% uit suikers; 2,7% is dextrine; 8,1% zetmeel. De gele kleurstof der wortelen is carotine, het provitamine A.

wortelde, i. geworteld (wortel schieten): fig. de haat wortelt in zijn hart.

('wortələn) (wortelde, heeft geworteld) 1. wortel vatten, schieten. 2. zich vasthechten : de haat wortelt in zijn hart.

(wortelde, heeft en is geworteld), 1. wortel vatten, zich met wortels vasthechten; 2. (als) met wortels vastzitten: de haat is diep geworteld in zijn hart.