Wat is de betekenis van wonderlijk?

...

wonderlijk - Bijvoeglijk naamwoord 1. opmerkelijk, ongewoon Woordherkomst Afgeleid van wonder met het achtervoegsel -lijk Synoniemen wonderbaarlijk, abnormaal, opmerkelijk Antoniemen normaal, gewoon Verwante begrippen wonder

wonderlijk - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: won-der-lijk 1. anders dan gewoon, speciaal ♢ een wonderlijke man is die Evert! 2. wat aandoet als een wonder ♢ er gebeuren daar wonderlijke dingen...

adj. & adv., wûnder, wûnderlik, nuver; een -e snaak, in raer stik iten, in raer (stik) potiten; het is —, it is bot, mâl, raer; het is zeer —, it is alderraerst, -nuverst.

...

bn. bw. (-er, -st), 1. als een wonder aandoend, wonderbaar : wonderlijk, dat hij nu juist komen moest; 2. verwondering wekkend, zonderling, vreemd : een wonderlijke man ; wonderlijke zaken ; een wonderlijke kleding ; ik vind het nogal wonderlijk ; 3. (gew.) misselijk, op het punt om flauw te vallen : ik werd...

bn., bw. (vreemd, zonderling): een wonderlijk geval, een wonderlijke kleding; zich wonderlijk aanstellen; ik werd zo wonderlijk, onpasselijk, ongesteld; hij deed, sprak wonderlijk.

(‘wondərlək) bn. en bw. (-er, -st) 1. wonderbaar : spreken. 2. vreemd, zonderling : een geval; een -e kleding; zich aanstellen. 3. Gew. onpasselijk, ongesteld : ik werd zo -.

bn. en bw. (-er, -st), 1. als een wonder aandoend, wonderbaar: wonderlijk, dat hij juist nu komen moest; 2. verwondering wekkend, zonderling, vreemd: een wonderlijk man.