Wat is de betekenis van woesteling?

m. (-en), wild, ruw mens; iem. die op onbesuisde wijze te werk gaat.

woesteling - Zelfstandignaamwoord 1. iemand die zich woest en onbehouwen gedraagt ♢ Wat een woesteling. Woordherkomst Afgeleid van woest met het achtervoegsel -ling met het invoegsel -e-

m. en v. woestelingen (woestaard).

('woestəling) m. (en) woestaard.

m. (-en), wild, ruw mens; iemand die op onbesuisde wijze te werk gaat.

WOESTELING, m. en v. (-en), wild, ruw mensch. WOESTELINGE, v. (-n).

...

...

...