Wat is de betekenis van wikken?

wikken - Werkwoord 1. (verouderd) op de hand wegen ♢ Wik eens welke de zwaarste is.'' . 2. afwegen in de zin van tobben, overdenken ♢ De mens wikt maar God beschikt. ♢ Al dat wikken en wegen heeft toch zin, ik zie w...

wikken - regelmatig werkwoord uitspraak: wik-ken 1. voor- en nadelen afwegen ♢ we hebben lang gewikt over de beste oplossing 1. na lang wikken en wegen [nadenken en aarzelen] Regelma...

v.; — en wegen, yn birie, yn bistân stean, hifkje en wifkje.

(wikte,heeft gewikt), 1. op de hand wegen ; wegen; in de alg. t. alleen in uitdr.: iets wikken en wegen, er rijpelijk over denken, het voor en tegen nagaan ; 2.(fig.) overwegen, nagaan: aan 't recenseren was Annet niet meer te krijgen. Maar wijslijk wikken bij haarzelve mocht ze toch (Staring); er werd gewikt, gegist, getwist: elk zei,...

wikte, h. gewikt (tillen, wegen met de hand); fig. iets wikken en wegen, rijpelijk overdenken; spreekw. zie beschikken.

('wikkən) (wikte, heeft gewikt) [Intens, van wegen] 1. wegen op de hand : wik dat pak eens; iets en wegen, rijpelijk overdenken. 2. zich voornemen : de mens wikt en God beschikt. 3. wichelen, voorspellen, waarzeggen.

(wikte, heeft gewikt), 1. op de hand wegen; wegen; alleen in de uitdr.: iets wikken en wegen, er rijpelijk over denken, het voor en tegen nagaan; 2. (fig.) overwegen, nagaan: er werd gewikt, gegist, getwist.

intens, van wegen; vgl. bukken en buigen; nikken en nijgen.

...