Wat is de betekenis van wijlen?

(16e eeuw) (euf. of sch.) dood. Bij P.C. Hooft: "By desen gaet te rugge aen U Ed. Mo. de Reqe van de Weduwe wijlen Elbert Sommesels." • Wylen N. N. Dit zegt men van eenen afgestorvenen. Wyl is tyd. Dus is kortswyl omgekeert tydkorting; en ergens verwylen, den tyd doorbrengen, vertoeven. Maar wylen word gestelt voor eertyds. Dan word'er voor, o...

wijlen - Bijvoeglijk naamwoord 1. die inmiddels overleden is ♢ Wijlen koning Boudewijn weigerde in 1990 de abortuswet te ondertekenen. wijlen - Werkwoord 1. (inerg) aanwezig zijn, ronddwalen ♢ In de bolwerken wijlt nog de geest van vervlogen...

wijlen - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: wij-len 1. wie overleden is ♢ wijlen mijn vader had erg veel humor Bijvoeglijk naamwoord: wij-len

In het Middelnederlands bestond een zelfstandig naamwoord wile: tijd, poos, uur, tijdsduur, dat nog voortleeft in ons werkwoord verwijlen voor: vertoeven. Het Duits kent Welle (eile mit Weile: haast u langzaam), het Engels heeft while (quite a while: een hele poos). Het deftige voegwoord wijl of dewijl voor: omdat is hetzelfde woord. Het is namelij...

overleden.

: nu wijlen (achter een naam), wijlen (voor een naam). Eén jaar na deze Witte Donderdag en deze Goede Vrijdag woonde de weduwe met haar zes kinderen van meneer Herman nu wijlen, nog op hetzelfde erf en in hetzelfde huis (C. Ooft 29). - Zie ook: zalig.

adj., ... silger.

...

I. bn. (eig. weleer; overleden, staat voor de naam): wijlen koning Willem III. II. wijlde, h. gewijld (toeven).