Wat is de betekenis van wezenloos?

wezenloos - Bijvoeglijk naamwoord 1. gedachteloos, versteend, nog net niet bewusteloos ♢ De man zat wezenloos voor zich uit te staren. Woordherkomst Afgeleid van wezen met het achtervoegsel -loos

wezenloos - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: we-zen-loos 1. zonder besef van de dingen om je heen ♢ met een wezenloze blik keek hij me aan 1. je wezenloos schrikken [heel erg schrikken]...

1. doe niet zo-, doe nu niet alsof je het niet begrijpt. Informele uitdr. 2. - zijn van iets/iemand, gek, dol zijn op iets, iemand. Deze uitdr. is vooral populair onder hedendaagse jongeren. In Onze Taal van novem- ber/december 1970 werd wezenloos opgegeven als tienerwoord van vroeger (jaren zestig?). Syn. zijn: enig, fantastisch, meesterlijk. Ook...

adj. & adv., wezenleas; hij is volkomen —, der sit alhiel gjin wezen yn.

...

bn. bw. (...lozer, -t), 1. niet werkelijk, zonder realiteit: wezenloze schimmen, dromen ; 2. niet bewust, zonder begrip, afwezig van geest: wezenloos kijken; — (gemeenz.) doe niet zo wezenloos, zo dom, alsof je het niet begrijpt; —suf: zich wezenloos schrijven, tellen enz., zo lang dat men er suf van wordt;...

bn., bw.; wezenlozer, wezenloost (zonder gevoel, verstand, uitdrukking): een wezenloos mens, zonder verstand of levensgevoel; wezenloze gelaatstrekken, zonder uitdrukking; wezenloos voor zich uitstaren.

('we:zənlo:s) bn. en bw.(...lozer, -t) 1. niet bestaande, niet werkelijk : ...loze dromen. 2. zonder levensgevoel, verstand : een mens. 3. ongevoelig : wat een schepsel! 4. bedremmeld : hij zit daar te kijken.

bn. en bw. (-lozer, -t), niet bewust, zonder begrip, afwezig van geest: wezenloos kijken; (gemeenz.) doe niet zo wezenloos, zo dom, alsof je het niet begrijpt; suf: zich wezenloos schrijven, tellen enz., zo lang dat men er suf van wordt; zich wezenloos schrikken, verstommen van schrik.